נֶצַח חַי עוֹלָם אִמָּא / מָסוֹדוֹל הוֹק

 

תַּרְגּוּם וַעֲרִיכָה מֵאַנְגְּלִית לְעִבְרִית אִירִיס כָּלִיף

 

שַׁעַר הָרוּחַ נֶחֱטַב בְּבֵית עוֹלָם לֵב עוֹלָמִים

עֲדֵי הֱיוֹתוֹ נִסְכַּר -- לַמְּרוֹמִים

כְּשֶׁבּוֹהֶה מַטָּה בְּכִפַּת רָקִיעַ אֵל שָׁמַי הַכּוֹכָבִים

אִמָּא נָמָה חַי זָהַר תְּנוּמָתָהּ כְּחוֹתָם זֹהַב.

יָרֵחַ מַגְבִּיהָה לֹבֶן פָּנָיו ;

שׁוּעָל עָרוּם מִנִּיס אֶת נַפְשׁוֹ

תְּהוּדָה שֶׁל בַּת הַקּוֹל, רַעַם עָדִין מַאֲמִיר מִן יָהֵל הַשְּׁמַיָּא,

רוּחַ עוֹלָם הוֹלֶמֶת כְּתֹף

מֶשֶׁךְ כֹּל עוֹנַת הַלַּיִל תָּרָה מַעֲנִים

 

 

 

 Mother / Masudul Hoq

 

A gate has been cut in the cemetery

Until it closes--upwards

Staring under the sky

Mother sleeps like a golden seal.

The moon arises ;

A cunning fox is running away

Echoing, a gentle rumble comes up from the heaven,

and the world is like a drum

all night busy answering

 

​

মা

মাসুদুল হক

কবরস্থানে একটা দরোজা কাটা হয়েছে

যতক্ষণ না এটি বন্ধ হয়ে যায়-- উপরের দিকে

তাকিয়ে থাকা আকাশের নিচে

সোনার মোহরের মতো শুয়ে থাকে মা।

চাঁদ উঠে আসে

একটা ধূর্ত শিয়াল পালিয়ে যাচ্ছে

প্রতিধ্বনি তুলে স্বর্গ থেকে মৃদু গর্জন উঠে আসছে

এবং পৃথিবী ঢোলের মতো সারা রাত প্রতিউত্তরে মগ্ন।